Петар Печков
Објавено: сабота, 20 јуни 2015
Доктор Атанас Ѓорѓиевски ја истражувал работата на Старата болница во Велес во периодот од 1922 до крајот на Втората Светска војна. Според пишаните документи, во болницата во Велес долго работел Хрватот д-р Антун Сасо Тој во својот извештај упатен до санитетската управа во Скопје дава опис на ,,Среска Болница,, у Велесу,, .
Во извештајот болницата е опишана како зграда која имала капацитет од 150 кревета распоредени во три оддела и тоа одел за возрасни, одел за деца, одел за заразни болести. Болничката зграда имала вкупно 26 простории во кои биле поставени болничките соби, располагала со една операциона сала и една соба за преврски, потоа просторија за болничка аптека,амбуланта, просторија за болничарите магацин, кујна, перална, санитарен чвор, соба за администрацијата и соба за управникот на болницата.
Болницата добивала вода од раштанскиот водовод, храната ја приготвувала самата болница и имала кујна со капацитет за 100 пациенти. Греењето било на ќумбиња на ќумур. Околу Зградата имало убаво уредено паркче за болните. Над болницата имало базен за капење.
Во склоп на болницата покрај Д-р Сасо работела и Д-р White, американка, која била хирург и таа во велешката болница обавувала операции .Во 1924 во болницата работеле 23 вработени од кои имало 2 лекари , покрај Д-р Сасо сега работела и Докторката Станислава Симоновиќ Илич која имала завршено во градот Ненси, Франција- објаснува д-р Ѓорѓевски.
Во овој период покрај Болничката зграда имало и морга, капела и друга болничка зграда во која било сместено заразното одделение и пералната.
Во тоа време 1934 год лечењето се плаќало 28 динари а заразните болести биле ослободени од плаќање, а исто така и државните службеници. Како болница на градот Велес овој објект, Стара болница работи континуирано додека после докторот Сасора ботеле други лекари како управници Д-р Косиќ Катерина, потоа Д-р Иван Виноградски, д-р Плавшиќ.
Велешката болница континуирано работела во овој објект и во периодот на Втората светска војна. Имено тогаш како управник бил Д-р Прванов именуван од страна на Бугарските окупациони власти. Во тој период Бугарските власти како вработен во болницата го затекнале Д-р Јаков Калдерон кој бил евреин по националност и кој 1942 бил депортиран во некој логор иако во архивските документи стои дека добил прераспределба на работното место во друга болница – додава д-р Атанас.
Болницата работела во овој објект се до при крајот на Втората Светска војна кога германските војски краткотрајно ја дислоцирале болницата во склоп на Општинскиот Суд на градот Велес. Потоа е повторно вратена назад .
Илустрација се ретки фотографии од велешка болнциа од овој период, кој ги пронашол д-р Ѓорѓиевски
Tweet |