Петар Печков

Објавено: сабота, 03 септември 2016 1992 274

Дел од младите со карта во еден правец го напуштаат градот, државата и се празни. Еве еден редок пример, на враќање на домашното огниште. Тоа  го стори    Горица Лозе, родена велешанка, мажена за Германец со моминско презиме   Петровска . Четириесет и кусур години живеела во гратче кое  е стотина километри оддалечено до Дортмунд. Пред една година таа се враќа дома, во родниот Велес. 

Доволно беше живот во Германија и од лани со сопругот дојдовме да живееме во Велес. Таков беше договор, кога се земавме. Јас живеам до пензија во Германија, потоа двајцата доаѓаме  назад во Велес. Така се договоривме, така и бидна. Сопругот  го запознав таму и останавме, завршивме со работа и во пензија па назад – објаснува Горица. Неа ја запознав на пливачкиот маратон, потоа за неколку дена ја видов на Сладоледијадата. Каде има настани, таа е присутна во Велес.  Сака да комуницира со луѓето, да се дружи, забавува. Постојано е ведра и насмеана.    Како го доживеа Велес по четири децении, откако замина, за  да се врати.

И мене и на сопругот ни се допаѓа. Убаво е. Се дружиме  со комшиите, на кафе на муабет. Задоволни сме и двајцата од тоа што го имаме. Дома си е дома, тука е најубаво  – додаде Горица. На прашањето зошто се врати само кратко и  со насмевка одговори ,,Од кал да си од Велес да си,,.