Петар Печков

Објавено: недела, 30 септември 2018 2261 212

Прво замина љубовта, па надежта и на крајот вербата и тоа на Крстовден. Ова не е верска поука, туку животната приказна на првата повоена тројка во Велес, сестрите Љуба, Нада и Вера од познатото велешко семејство Слабеви. За да биде уште поинтересна нивен кум бил тогашниот претседател Тито. Ја раскажа за живот Вера, која  пред неколку дена почина во 73-тата година од животот.  Иако се родени среде лето, на 20 јули,  им ги дале имињата на трите православни маченички чиј ден се одбележува денес  на 30-ти септември.

Знам дека не крстиле кумовите Пандорка и Ацо, барале сродни, блиски имиња за родителите лесно да не помнат. Горда сум што сме единствената тројка не само во Македонија туку и пошироко на Балканот,  три сестри, со такви христијански имиња а поврзани со овој празник. Можеби е ова пример и за пошироко во христијанството, но не знам – се присетуваше  Вера Јанева.  

Според кажувањата на мајка им Ангелина, се родиле дома, во куќа во центарот на Велес и биле мошне ситни, по еден килограм, прооделе дури на три години поради нивната нејакост. Од тие причини пак таткото Димче уште на шест месеци изнајмил куќа во Охрид каде живееле три години. Иако бил занаетчија а мајката домаќинка, со нивниот постар брат Лазо имале среќно детство, а живееле во време на купони и оскудица. Како прва повоена тројка како кум се водел тогашниот претседател  на СФРЈ, Јосип Броз Тито.

Иако велешани велат кум ни беше Тито, ние со него се немаме сретнато, видено или слушнато. Најверојатно поради тоа што сме биле тројка која се родила веднаш по завршувањето на војната во 45-та, тогашното македонско раководство решило како кум да се води Тито. Во детството сме добивале пакети и подароци, но многу корист во животот подоцна  од тоа немавме – вели Вера Слабева Јанева.

За прв пат сестрите се разделиле во средно училиште, Нада  во Хемиско а Вера и Љуба завршуваат Гимназија по што   двете продолжуваат во Скопје на филозофски, група педагогија. Нада се вработува во велешка Маслодајна и нејзиното име се поврзува со производството на далеку познатиот маргарин ,,кристал,, .

Таа беше на усовршување во Врбас во 1965 година за по нејзиното враќање, стекнатото знаење го употреби за создавање на  познатиот маргарин коцка ,,кристал,, која го воведе во производство три години подоцна – објаснува Вера. 

Тие дури во 1981-ва на средба на тројките од тогашна Југославија во Горњи Милановац дознале дека не се еднојајчени. За овој раритет, дека ги носат имињата на трите православни маченички, Вера, Надеж и Љубов, сестрите Вера, Нада и Љуба дознале пред дваесетина години.

Работев како педагог во основно училиште и на 30-ти септември, една колешка ми вели, ајде да честиш, денес ви е именден на трите сестри. Тогаш за прв пат разбравме . Бевме горди  што сме што имаме благословени,  библиски имиња, тоа чувство е возвишено – додава Вера. По нејзината смрт  нејзините блиски посакаа да почива до мајката Ангелина  сестрата  Нада, додека Љуба почива во Скопје.