Петар Печков
Објавено: вторник, 07 јули 2020
Детската амбасада „Меѓаши“ ги објави резултатите од истражувањето на тема „Насилството во училиштата и меѓуетничките односи", спроведено во 12 средни училишта од Скопје, Велес, Виница, Дебар и Гостивар во периодот ноември- декември 2019 година во хомогени и хетерогени училишта според учеството на учениците од различни етнички групи.
Во Велес тоа е спроведено во Гимназијата и Хемиското училиште. Се работи за три истражувања спроведени во период од девет години (2011, 2012 и 2019-та) на примерок од 400 ученици и наставници.
Во испитувањето дали често комуницираш со ученици од други етнички групи , одговорот „често“ расте со годините од 2011-та до 2019-та, „понекогаш“ опаѓа а „ретко“ е на исто ниво. Многу е низок процентот на одговорот дека „никогаш не комуницирам“ со ученици од друга етничка група. Комуникацијата со учениците од друга етничка група најчесто е во училиште, па местата за забава, во соседството, па спортските игралиште и на крај младинските клубови.
Од година во година од 2011-та до 2019-та расте поддршката дечко или девојка на близок или роднина, да биде од друга етничка група.
Со истражувањето е опфатено формата на насилството кое владее во училиштата. Најмногу учениците го препознале навредување, исмејување меѓу учениците, потоа следи уништување на училишниот инвентар, па тепачки меѓу ученичките/учениците, навредување на учениците од страна на професорите, тепачки меѓу ученици од различна етничка припадност, тепачки со ученици од други училишта и навредување на професорите од страна на учениците.
Причините за насилство во градовите надвор од Скопје според учениците се: провокација , омраза или одмазда , љубомора , одбрана на другар/ка , самоодбрана . Професорите пак со став дека главни причини за насилство се: влијанието на друштвото , одбраната на другар/ка, личноста на ученикот, љубомората.
Според истражувањето алармантен е фактот дека скоро третина од учениците кои биле жртви на насилство не се обратиле на своите родители за доживеаното насилство. Учениците на прашањето во врска со тоа кому и колку често се обраќаат во училиштето кога се жртви на насилство, во највисок процент одговориле дека никогаш не се обраќаат на директорот на училиштето, нешто помалку на друг професор , на педагог/психолог , класен раководител , соученик . 28% од учениците велат дека никогаш сами не го решаваат проблемот, а само 9% од сите ученици велат дека не кажале никому во училиштето кога биле жртви на насилство.
За крај охрабрувачки податок дека над 60 отсто од испитаните наставници проценуваат дека насилството е намалено во 2019 година во однос на 2011 и 2012 година, се вели во истражувањето.
текстот е според податоците од анализата на истражувањето, објавен на веб страницата на „Меѓаши “
| Tweet |
